Restauratie van een K.W.G. 1382-popje

Restauratie van een K.W.G. 1382-popje
 

Het popje, met één been en losse oogjes, komt uit de collectie van Efka.

Het heeft een hoofdje van Keramisch materiaal, een lijfje van stof, ledemaatjes van composiet, en zal rond 1930 gemaakt zijn door de Duitse firma Keramische Werke, Gräfenhain. Een firma waar ik waarschijnlijk meer popjes van heb, zie K.W.G.

De "G." in haar nekmerkje is gemakkelijk aan te zien voor een "S.", waardoor je ten onrechte aan een ander merk denkt:
 

De composieten ledemaatjes hadden diepe donkere groeven:

Ik ben begonnen die te vullen met plamuur, maar dan zó dat ik overal de plamuur van de onbeschadigde huid kon afvegen:

Op die manier bewaar je zoveel mogelijk van de oorspronkelijke (en onbeschadigde) verflaag. Daarna heb ik de witte 'naden' gekleurd met acrylverf, die ik ook weer overal van de onbeschadigde huid verwijderd heb:

Om het ontbrekende beentje te vervangen, ben ik in mijn bak met poppenonderdelen gaan zoeken naar een poppenbeen dat zo veel mogelijk in de buurt kwam, qua maat en vorm. Helaas had ik alleen een plastic been, uit de jaren 70, 80 of 90:

Om het been een heupkop te geven, dat in het beenkommetje zou passen, kon ik gelukkig een van de handgemaakte houten
ankertjes van Berend Peter kiezen:

Door het houten anker heb ik een lus van Zinkdraad getrokken, en dat heb ik aan karton vastgedraaid, dat ik vervolgens in het plastic been gestoken heb. Dat geheel ben ik gaan omwikkelen met Papiermachee. Deze keer zelfgemaakt papiermachee, van Behangerslijm en, allereerst, WC-papier, maar dat bleek weinig sterk, dat wordt zodra het in contact komt met water, slappe pap:

Zodoende heb ik daarna naar ander papier gezocht. Een paar velletjes inpakpapier. Dat heb ik gebruikt om  papiermachee mee te maken, en dat heb ik vervolgens laten drogen:
   

Er ontbraken veel wimpertjes, en ook een flink stuk van het ooglid:
 

Voorzien van nieuwe wimpertjes heb ik ze opnieuw in het hoofdje gezet:
 

Als het gips begint te drogen, beweeg je de oogjes even naar de slaapstand, zodat het gips niet aan de oogbolletjes blijft plakken:
 

Ik ben er nog steeds niet héél handig in, de ogen na het drogen nog steeds niet helemaal dicht in de slaapstand:
 
...maar in open stand staan de oogjes wèl goed, en ik kies er daarom voor om ze zo te laten: (nog wel even een klein wit gipsvlekje in het linkeroogje weggepeuterd:)
   

Zodra het papiermachee goed droog was, heb ik het been een flinke laag plamuur gegeven:
 

En dat heb ik vervolgens in zoveel mogelijk dezelfde vorm geschuurd als het andere been:
 

Een eerste verflaag (oh wat een lelijke kwaststreken zie ik... Die heb ik later weer geschuurd.. en heb daarna voor een zachtere kwast gekozen) in een kleur gemengd uit verschillende soorten acryl (huidkleur, bruin, okergeel) om het andere been te benaderen:
 

Een eerste laklaag (ook die is weer geschuurd met heel fijn schuurpapier:)
 

En...... omdat ik wilde dat de benen er op het oog ongeveer gelijk uitzagen ben ik...... de barsten gaan tekenen met potlood:
 

Tussen de "getekende basten" heb ik weer verf aangebracht:
 

Daarna heb ik de barsten weer bijgetekend, geschuurd en gelakt
 

Zodra het beentje 'op het oog' veel gelijkenis had met het originele rechterbeentje, heb ik het aan het haakje dat nog uit het stoffenlijfje stak gehaakt:
 

En zie daar, begint ze weer op zichzelf te lijken? :-)
 

Het beentje zit nog wel een beetje los, maar om dat (misschien?) op te lossen, zou ik het lijfje uit elkaar moeten halen en kijken of ik het haakje kan verbeteren; de pop kan er goed mee zitten, het stoort me in elk geval niet:
 

Het enige dat ik nu nog wilde restaureren was het kapsel... Het gezichtje oogde wat 'kaal' met alle ontbrekende verf in de gemodelleerde krullen:
   

Maar zodra je dat zou overschilderen, zou het popje er, voor mijn gevoel, onecht uit zien. Het haar en hoofdje hééft slijtage, speelsporen, dat hoort bij een popje van een jaar of 80 oud :-)

Ik heb dus maar een héél dun laagje verf aangebracht, en daarin ook een soort beschadigingen zichtbaar gelaten:
 

En profile gezien, kun je goed zien hoeveel er van de oorspronkelijke speelschade zichtbaar is gebleven:

Dit is de staat waarin ik haar 'klaar om aan te kleden' heb verklaard:
 

Is ze niet een schatje van een popje geworden...? :-) (Nu nog een mooie, bijpassende oude naam ;-))

Groetjes,
Jolie