Babbeltjes over poppen

:-) Mijn eerste Pop was Liesje: http://welkepopisdat.nl/ratti.html

Mijn tweede was ook een Ratti-pop, maar dan geen "baby" zoals Liesje, maar een "Meisje" (een pop met rechte beentjes, we noemden haar "Josje") maar Josje werd in Zwolle gestolen uit onze voortuin..

Het onweerde heel erg en mijn moeder trok me snel naar binnen. De poppenwagen met Josje bleef in de tuin. Hekje dicht enzo, toch gestolen.

Ze moet er ongeveer uitgezien hebben als één van deze twee poppen: http://link.marktplaats.nl/521692838

Later kreeg ik een 3M-pop als vervanging van deze Ratti/Josje, maar dat werd toch nooit een "nieuwe Josje."

Misschien zie ik ooit ergens een advertentie waarvan ik meteen weet: "Ja, zo zag ze eruit." Misschien ook niet :-) Maar ALS ik zo'n advertentie zie, koop ik haar ;-)

Groetjes,

Nou, na wat is het, eh, 42, 43 jaar, herinner ik me het nog wel, maar het verdriet is ALLANG verdwenen hoor :-)

Maar ik heb me daardoor wel altijd beseft hoe naar het voor een kind moest zijn als ze een pop kwijtraakte. (Zoals R. haar Tinkywinky verloor in IKEA: toen hebben we (toen de pop bij IKEA niet teruggevonden werd) een nieuwe gekocht, en omdat ze zo klein was, vergat ze dat het een 'nieuwe' was :-))

Trouwens, dat herinner ik me nog heel goed

1 jaar maar!! Zoo klein!! Toen was ze zeker nog schattig..

Voordat ik mijn pop Lonneke kreeg toen ik 6 was,heb een pop weg moeten doen.
Realiseer me nu dat Niet Lonneke maar Frederique mijn eerste pop was.
Frederique was een grote pop van 70 cm van plastic.
Als kind moest ik vaak naar het ziekenhuis om geprikt te worden.
Ik vondt dat Frederique ook geprikt moest worden.
Je kunt je voorstellen dat de arme pop een en al gaatjes was.
Plus dat het haar vaak gewassen werd en daar kon het ook niet tegen.
Dus vondt mijn moeder dat Frederique weg moest.
Een jurkje van Frederique heb ik nog steeds.
Weet nog wel dat ik er heel verdrietig om was,maar het vooruitzicht in een nieuwe babypop maakte het wat minder erg.

Ik weet inderdaad niet meer hoe ze eruit zag,maar ik zag op de site van Poppemenke een grote Bellapop met blond haar en had meteen zo ietst van dat was Frederique.
Nu vindt ik ze niet zo mooi meer.

Daar heb je inderdaad gelijk in.
in de kindertijd waren dingen altijd veel mooier.
Je keek in die tijd nog heerlijk door een roze bril.

'Roze bril' is een uitdrukking, Leoor, jonge kinderen kunnen dingen zo zonnig zien, zo positief.
Volwassenen zijn daar regelmatig jaloers op :-) (Ik wel dus :-))

Eén (schrale) troost Mieke, roestige ogen bij moderne poppen (zeg: jaren 70, 80) vind ik wel heel moeilijk te maken hoor... Ze zitten in het hoofd in een soort, als het ware 'afgesloten bolletjes', ik heb een keer voor de Schoolbazaar een 'moderne pop' opgeknapt, o.a. met een wattenstaafje geprobeerd de roest van de oogjes te krijgen, het lijkte me nauwelijks omdat ik er niet goed 'tussen' kon komen... Misschien zijn er truuks voor, dat kan, maar ik vond het èrg moeilijk :-) :-)
Dus ik hoop dat je een precies hetzelfde exemplaar als Stefan vindt, en dan een die minder vaak in bad geweest is :-)

Ga ik nu eerst eventjes wat werk afmaken, dan kom ik weer terug! (Discipline, zeg ik tegen mezelf ;-))))  :-) Groetjes!
Jolie

Toch óók wel apart Bente, een te klein hoofdje bij het lijf.. :-)
Was het soms een "remake" van een antieke pop?
De allervroegste poppen hadden dat geloof ik ook: net als volwassenen. Pas later, toen poppen meer op kinderen gingen lijken, werden de poppenhoofden ook groter.
En welk Museum is het? (Eigenlijk zo stom dat wij nog nooit bij een speelgoedmuseum zijn geweest met Leora en Rosalie :-})
Groetjes!
Jolie

Oh zal ik even een linkje naar AAgje en Sjakie maken... Dan kunnen Lezers meteen doorklikken :-) *Done,* het linkje zit erin :-)