Search options

Deze SFBJ-301-looppop, van papier-machée, had ik 'ns gekregen bij aankoop van andere materialen.

Ze zag er afschrikwekkend uit, verkleurd oogwit, bruin-papieren tanden, schadeplekken aan het hoofd (vooral onder de pruik), geen kopdeksel, geen handen, en losse armen.

Maar het loop-mechanisme werkte, net als de Mama-stem - ze leek dan net weggelopen uit een griezelfilm ;-)

[img=SFBJ-composiet]https:/welkepopisdat.nl/afbeeldingen/SFBJ-reparatie/00SFBJ-301.jpg[/img]

Haar neus, kin en mond waren bijgewerkt, met verf die net de verkeerde kleur was, en die de mond asymmetrisch maakte.

De papieren tandenrij bleek zó vies, dat ik bij het schoonmaken al snel door het papier heen ging... :-/

Wel ontdekte ik bij het schoonmaken dat het ècht om een SFBJ-301 ging, in de nek is te lezen: "11 S.F.B.J. 301 Paris"

Van buitenaf bleek ik de ogen niet te kunnen schoonmaken. Dus moest ik ze eruit halen.

Daarvoor moest ik het pruikje, dat rechtstreeks, zonder kopdeksel, op het hoofd was vastgelijmd lossnijden met een chirurgisch mesje. Tot mijn verdriet, want het bleek nauwelijks mogelijk zonder kleine scheurtjes in het echtharen pruikje te maken.
Een kartonnen hoofd kun je immers nergens in laten weken om lijm los te krijgen... :-(

Zodra het oogbrugje eenmaal uit het hoofd was, bleek ik de ogen nòg niet te kunnen schoonmaken.

De halve bolletjes moesten eerst uit het ijzeren brugje. Deze bolletjes bleken van een hard soort plastic te zijn, waardoor ik de pop zelf zou dateren als: uit de jaren vijftig. (SFBJ heeft dit soort poppen gemaakt van de jaren 20 tòt 1957.)

Of bestond dergelijk plastic voor oogbolletjes al voor de oorlog...? Mij is dat in elk geval niet bekend.

In de bolletjes bleek verkleurd gips te zitten... Maar hoe krijg je dat gips eruit? Weken in water werkte niet, en ik wilde ook het plastic niet aantasten.... Bovendien vroeg ik me af waar de gekleurde iris van gemaakt was...

Na lang dubben en testen met water en gewone ontkalker, heb ik pure "blue wonder" gebruikt, een soort turbo-allesreiniger. En ja, het gips begon een beetje te bruisen, net als met de ontkalker, maar het plastic raakte --gelukkig-- niet aangetast.

Ik ben telkens blijven kijken en wrikken of het gips al loswilde. Want ik was bang dat de gekleurde iris niet tegen het schoonmaakmiddel bestand zou zijn.

Eindeljk liet het gips los. De resten heb ik met mijn nagel en WC-papier losgekrabd: met een scherper materiaal was ik bang krassen in het plastic te maken.

De iris lijkt wel van vilt... Gelukkig dat die niet is aangetast. (De rode gloed in de foto komt trouwens door het pak Knauf-gips dat buiten beeld staat. In werkelijkheid waren de plastic bolletjes niet rood.)

De halve bolletjes heb ik opnieuw gevuld met wit gips:

...en net als de originele, heb ik ze laten harden met een spijkertje als 'verstelhandvat' (vermoed ik):

Het brugje was makkelijk weer inelkaar te zetten, het lastigste waren eigenlijk de wimpers. Om de gaten in de wimperboog te "vullen" had ik draadwimpers gekocht, maar die bleken heel iel. Meer voor BJD-popjes. Daarvan heb ik er dus wel 3 opelkaar moeten plakken. (Mocht iemand een adres kennen waar je goede poppenwimpers kunt kopen... ik hoor het graag :-))

Het terugplaatsen van het complete brugje was best lastig. Het slaap-oog-gewicht van het brugje had iemand volkomen verbogen, waarschijnlijk bij een reparatie aan het Loopmechanisme, dat met een enorme hoeveelheid giethars of stopverf is vastgeklonken. Zóveel hars, dat het slaap-oog-gewicht klaarblijkelijk ooit verbogen heeft moeten worden om de ogen weer open-en-dicht te krijgen.

De ogen waren daarbij wel scheef en dieplieggend geworden. En op die manier wilde ik de ogen niet terugplaatsen. Dan houdt een pop zo'n "griezelfilm-gezicht."

Uiteindelijk heb ik de ogen 5 x opnieuw geplaatst. Pas na veelvuldig schuiven en verbuigen zaten de ogen zó, dat de pop er niet meer uitzag als een gevaarlijk-doorgedraaide Jack Nicholson in een horror-film ;-)

Om de tanden re repareren heb ik de regels-van-de restauratie aan m'n laars gelapt.
Die regels eisen namelijk dat je alles herstelt "zoals het ooit geweest is." Dus heeft een pop papieren tanden, dan krijgt ze bij restauratie opnieuw papieren tanden.

En daar had ik geen zin in :-)
Veel te kwetsbaar, veel te snel weer vies.

Ik heb dus tandjes geboetseerd van Milliput, 4 losse tandjes, waarbij de twee middelste tandjes groter zijn dan de twee buitenste. Precies zoals hoort bij de leeftijd die de pop voorstelt (geen baby, maar een meisje.)

Na herstel van ogen en mondje, het weghalen van eerdere restauratieverf van mondje, neusje en kinnetje, zag ze er zo uit... :-) ik was helemaal blij met het verschil!

Voor ik de armen kon vastmaken, had ze nog nieuwe handjes nodig. Die heb ik gemaakt van zinkdraad, een houtenkraal die in het polsgewrichtje paste, en tweecomponenten epoxy-hars Milliput.

Wat ik daarvan geleerd heb, is dat je bij warm weer géén Milliput moet aanmaken voor 2 handjes tegelijk ;-) Zeker niet als er ook kinderen thuis zijn die je een paar keer wegroepen van je boetseerwerk, want anders dan een paar maanden geleden, was de Milliput nu verrassend snel keihard. Voor het tweede handje moest ik een nieuw bolletje Milliput kneden.

Bij het op kleur brengen van de handjes, heb ik meteen ook de kale plekken op het neusje en kinnetje aangestipt met acrylverf in dezelfde (vergeelde) kleur als de rest van het gezichtje.

Als voorbeeld had ik de handjes van een SFBJ 60 genomen, — ik kon geen foto's vinden van precies dit type pop, maar de SFBJ 60 heeft elegant gebogen handjes, dus het misstaat haar niet :-)

Na het elastieken en met een jurkje aan (een synthetisch jurkje, ik wil nog iets nieuws en iets op de juiste mouwlengte voor haar maken) zag ze er toch al beeldschoon uit:

Dat enge is helemaal uit het gezichtje verdwenen:

En dat ze nog steeds iets loenst.. Je ziet dat regelmatig bij SFBJ-poppen, misschien heeft ze het wel altijd gedaan :-) Het misstaat haar in elk geval niet meer.

Nu alleen nog een jurkje op maat, een kopdeksel, en de kleine scheurtjes in het pruikstofje herstellen, en dan mag ze als composiet-pop gerust op mijn 50ies Pastoe-secretaire/kast zitten :-)