Jeugdliefde

Als meisje van zeven jaar overkwam mij een groot verdriet. Mijn moeder gooide mijn pop voor mijn ogen in de vuilnisbak en beloofde dat ik een nieuwe zou krijgen, precies dezelfde.
Maar dat gebeurde niet en het bleef toch een wond in mijn leven.
Na 43 jaar hopen en zoeken heb ik eenzelfde pop weer gevonden dankzij Mies.
Bij haar keek ik in het Wildebras boek en maakte ene foto ervan. Mij stond niet meer helder voor mijn ogen welke pop het geweest was. Maar ik liet de foto aan mijn dementerende moeder zien en zij zei dat ze het bijna zeker wist dat ze het was.
Ik ging op zoek, en ondanks dat het tegenwoordig best een zeldzaam exemplaar is geworden, vond ik haar vrij snel.
Toen ze aankwam op 2 juni en ik haar uitpakte ging er heel wat door mij heen. Ik werd er emotioneel van.
Mijn pop destijds heette Sandra. Maar omdat dit toch een vervanging is heb ik haar een andere naam gegeven.
Ik heb haar vernoemd naar een zeer dierbaar persoon die er niet meer is, omdat deze pop voor mij ook zeer dierbaar is.
Ze heet nu Heleen.
Ze draagt het ondergoed van het nieuwste patroon van Durvina.
Aan de jurk ben ik begonnen (kon ik toch niet laten) maar ik kon niet wachten om Heleen hier te laten zien.