Oorloos, eenarmig Kämmer & Reinhardt/Simon Hälbig 115A-popje

Ha BP,
Vanochtend heb ik de arm even gefotografeerd:

De macrostand van het toestelletje maakt er wel méér van, (alsof ik hem "lager dan 0 cm" op de meter gelegd heb, dat is niet zo..) het is m.i. 16 cm :-) (Exclusief kromming, ik denk dat ie dan inderdaad op 20 zou uitkomen..) Het zijn idnerdaad grote houten kralen, groter dan een cm doorsnee.

Ik zou een manier moeten vinden om het nòg lichter te maken.. Mijn moeder vroeg al: 'scheurt de armkom niet, met zo'n zware arm?' En dat had ik mezelf ook al afgevraagd. kZal ze allebei ook 'ns wegen :-) Nu hebben deze K*R-poppen wel heel zware lijven, vergeleken bij andere merken, dus als ik de arm niet al te strak elastiek, zal het wel meevallen.. Zo'n losse arm kopen was ondoenlijk. Krijg je toch iets dat nèt de verkeerd maat is, of overduidelijk een ander merk.

De foto's van de tussenstappen hoop ik snel op maat geknipt te hebben! Gisterenavond heb ik nog uuuuuren op het hoofdje zitten schuren, om de juiste vormen rond het oor erin te krijgen :-)

Fijne zondag!
Jolie

Heb je al eens gedacht aan P.U.schuimplaat als basis? Dat materiaal is goed te vormen d.m.v. snijden, raspen of schuren. Daaroverheen Milliput of een epoxie. Iig een stuk lichter! Zoek bij Polyservice, maar die ken je vast wel.

Ha BP en Durvina! Wat een interessant idee BP, daar had ik nog niet aan gedacht... (Dat krijgt een mens van zo'n gebrek aan 'ruimtelijk' in z'n opleiding ;-)) Dan zal het inderdaad een heel stuk lichter worden en de armkommen niet beschadigen. Er zal dan waarschijnlijk wel iets anders overheen moeten dan Milliput, want ik vrees dat je P.U.schuimplaat kan kapotknijpen? Met Milliput moet je heel erg kneden om het in een goede vorm te krijgen, dus een armpje van schuim zal dan vermoedelijk verhard moeten worden met een andere epoxy..?

Als het "gewone" gelede armen waren, kon ik jou nog vragen of je ze van hout kon draaien BP, want dat zijn eigenlijk gewoon konische cylindertjes :-)

Ja, ik denk dat dat het wordt Durvina, dat armpje zal op een beertje of kussentje leunen :-)
Wat een logees! Daar zul je het DRUK mee gehad hebben!
ik ben heel benieuwd naar het popje, telkens als ik een kleine "Margje,"- "Wilske"- of "Meike"-look-a-like zie, denk ik: Ohhh, zou ik even Durvina mailen..? Maar je zult ze zelf ook wel gezien hebben (en zo niet, ik hèb de advertenties bewaard ;-)) Er zou natuurlijk wel een flink werk inzitten, naden lijmen, ogen rechtzetten.. :-))

Milliput is trouwens ècht heel snel droog, te snel zelfs.. ik heb (met heel warm weer) wel ns teveel aangemaakt, dat ik een klompje moest weggooien voor ik had geboetseerd wat ik wilde :-] Zonde.. Als ik daar nog eens een handig 2-componenten-alternatief voor kon leren kennen.. ik hou me aanbevolen :-)

Groetjes!
Jolie

Lieve allemaal, hier kom ik zeker nog op terug! tIs later dan ik had gewild, en er waren wat dingen die onverwacht mn aandacht (en computerwerk) vereisten :-) Dus dit (=de foto's uitknippen en uploaden dan, ik heb nog wel 1 gram van het armpje weten af te schuren (1 gram! zóveel schuurwerk voor 1 gram! ;-))) heb ik even laten liggen...
Groetjes!
Jolie

Vervolg: Het op maat maken en plaatsen van de ontbrekende ogen

Allereerst had ik de oogkasjes opgemeten en de gegevens doorgestuurd naar Verkoopster Janny uit Dronten die zo vriendelijk was om te zoeken naar een antiek oogbrugje met passende ogen.

Een precies-passend brugje, met oogjes in de juiste stand, dat komt bijna niet voor.. Dus, dit brugje was te breed. Ik moest het uit elkaar halen.

Dat uitelkaar-halen van een oogbrugje is een ZENUWSLOPEND klusje :-} Stel je 2 bolletjes voor, zo fijn als glazen kerstballetjes, die —oh horror— op twee ijzerdraadjes gemonteerd zijn, die het halsje van het "kerstballetje" inlopen (!) Waar die draadjes precies lopen is nooit helemaal zeker: het brugje is (uiteraard) afgewerkt met een stevige pasta die er vorm aan geeft.

Die harde (antieke) pasta heb ik erafgehaald met een zaagje en chrirugisch mesje, tot ik een idee had waar de ijzerdraadjes liepen. Ondertussen werd ik overvallen door angstgedachten als "Oh hemel... Straks moet ik Janny mailen en zeggen... De oogjes zijn gebroken... Heb je misschien nog een paar in die maat...?"

Wonder boven wonder ging het goed, lieten de oogjes na uren gepeuter en gezenuw los zonder breken :-)

Om de juiste positie (dus niet scheel ;-)) in de oogkasjes te bepalen, en het ijzerdaardje met het gewichtje goed te kunnen terugplaatsen, heb ik eerst kneedgum in het hoofdje geplakt, en daarmee de oogjes in de juiste stand in de kasjes gezet:

Telkens voorzichtig controleren aan de kant van het gezichtje, zodat je zeker weet dat de oogjes goed zullen zitten:

Daarna heb ik het ijzerdraadje met gewichtje in de goede stand op de oogjes gelegd en met Milliput (2 componenten epoxy-hars) een brugje gekleid zodat de glazen oogbolletjes weer aan het ijzerdraadje / gewichtje kwamen te zitten:

Terwijl dat lag uit te harden op een veilige plek, heb ik de barsten in de benen en in het lijf heel voorzichtig gevuld met papiermachee-pasta:

De resten papiermachee kun je eenvoudig weghalen met een vochtig watje. Meer heb ik niet aan het lijf gedaan: ik wilde het niet overschilderen om zoveel mogelijk de originele staat van de pop te behouden.

De rechterarm (gemaakt van Milliput en houten kralen, zie hierboven) en het bijgeboetseerde deel van het hoofd in de juiste kleur krijgen was eerlijk gezegd ook weer best lastig. Ik gebruik altijd véél verf, zit eindeloos te mengen, een beetje medium / vernis erbij om de juiste glans te krijgen, breng het aan, keur het af, meng het opnieuw, en breng het opnieuw aan. Enz enz enz: in herhaling ;-}

Soms zou ik dolgraag 'ns bij een hele goede poppendokter in haar atelier willen meekijken, om te kunnen leren hoe ik dat nu het beste kan doen. Bij mijn weten is er geen opleiding, en dat is eigenlijk heel jammer.

Op een zeker moment heb ik tegen mezelf gezegd: ik verklaar de kleur nu "acceptabel." Tot mijn ergernis bleef de kleur òf de glans namelijk telkens nèt een beetje afwijken. Ook is het Milliput-oppervlak net niet even glad te krijgen als het porselein: met schuren beschadig je het originele porselein bij de aansluitingsranden en dat wilde ik niet.

In deze daglichtfoto kun je zien dat de kleur en oppervlaktestructuur bij het bijgeboetseerde linkeroor nèt even afwijkt van het echte porselein. Je ziet daar ook nog twee beschadigingetjes in het porselein die witter zijn dan de rest van zijn slaap:

Mocht ik ooit een betere methode kennen, dan kan ik dit hoofdje altijd verbeteren, zei ik tegen mezelf. Deze acrylverf kan er in elk geval weer af, met een beetje water en wat poetswerk.

Dus op dat moment heb ik het oogbrugje met 2 schepjes aangemaakt gips in het hoofd teruggeplaatst, zodat het popje ook weer slaapoogjes heeft:

Daarna heb ik alle onderdelen van het lijfje ge-elastiekt:

En omdat zijn kopdeksel ontbrak, heb ik tijdelijk, van papiermachee met een ballonnetje, een nieuw kopdeksel gemakat, dat ik later op de juiste maat geknipt heb:

Daarna mocht Ernst naast de naaimachine zitten wachten op zijn nieuwe kleertjes :-)

Met zo'n dik peuter-buikje vereist zo'n jasje wel veel coupnaadjes :-)

Oh en natuurlijk ook even laten zien dat zijn slaapoogjes echt werken:
(ik ben trouwens nog altijd op zoek naar was voor de oogleden.... Wie weet waar ik die kan kopen..?)

Zijn kleertjes zijn nog niet klaar, zijn petje is alleen nog geknipt, maar zo zit Ernst K*R Philip 115A nu alvast tussen de andere poppen:

Hey Mama! zei Rosalie de ochtend nadat ik Ernst had geelastiekt: Heb je een nieuwe pop!? en dat vond ik een enorm groot compliment! :-) :-) :-)

Veel poppegroetjes,
Jolie

Dankje Durvina!! Ja, met die naaimachine van onze lieve Buurvrouw ben ik èrg blij, met m'n andere Buurvrouw hebben we het nog vaak over haar, het leeftijdsverschil was groot, 'toch' was ze een geweldige vriendin (zeker voor de andere BV die er al lang woont en dagelijks langsging.)
Ik zal de lapjes van de pet fotograferen, en laten zien hoe ik deze maak.. Heel perfect geknipt ging niet: er was vrij weinig stof, maar ik heb er zelf jarenlang één gedragen dus ik hóóp dat deze ondanks het stofgebrek evengoed zal uitpakken :-)
Een goed weekend en hartelijke groetjes,
Jolie

hij is echt heel mooi geworden met z'n dikke peuter-buikje! heel mooi gedaan!