hoi hoi mamaginie,
leuk dat je ook hier zit nu! hoe meer hoe gezelliger en hoe meer we samen weten.
wat een leuke namen ook.
en wat een ontroerend verhaal zeg, krijg er de rillingen van.
al vind ik het heel erg mooi dat je je verdriet door poppen toch te boven bent gekomen.
ze kunnen ook ontzettend lijkend zijn, ik spaar ze zelf niet maar betrap mezelf regelmatig met het bekijken van de mooie baby's die soms aan worden geboden.
de haartjes, wimpertjes, soms ruiken ze zelfs naar baby,
zelf ben ik mama van 2 prachtige lieve meiden en ik vind het echt wonderbaarlijk hoe echt en mooi ze soms kunnen zijn, soms gewoon een beetje eng zo echt.
wel eens zitten denken of ik niet 1 van mn eigen meisjes als zo'n baby popje zou willen hebben zoals ze als baby waren.
maar helaas ze zijn zooooo duur.
zelf heb ik wel een miskraam gehad voor mn 2 dochtertjes, maar het was een onverwachte zwangerschap, het eindigde helaas net zo onverwachts als het begon, net toen ik me er goed bij begon te voelen.
3 maandjes ver, maar op 1 of andere manier was ik emotioneel gewoon leeg, ijskoud.
en op 1 of andere manier denk ik dat ik het gewoon min of meer niet realiseer, nog steeds niet.
dus ik ben er nooit emotioneel over geweest, ik vond het wel jammer en erg maar het besef was er nog amper dat ik echt zwanger was, dus het was allemaal alsof het een droom was.
ik heb het ook niet gezien, niet door niet willen maar doordat het simpel weg niet mogelijk was.
en ik had toen nog niets met mn poppen, en ik had het geluk daarna mn 2 lieve dochters te krijgen, al vraag ik me wel nog steeds af hoe en wat als....
ik denk dat dat gevoel iets is wat altijd blijft.
maar ik vind het wel heel fijn dat je op deze manier toch kunt tutten met levens echte baby's.
onze meisjes helpen nu soms ook met de popjes wassen en aan en uit kleden.
zou zo leuk zijn als ze er later ook helemaal dol van zijn hihi.
maarja dat weet je maar nooit.
en welke soort pop dan ook, (tenminste) ik hecht me echt aan mn poppen.
ik moet er soms wel door omstandigheden 1 verkopen, maar dan blijf ik twijfelen en soms plaats en verwijder ik een advertentie steeds, omdat ik maar blijf twijfelen.
of omdat iets anders dan verkocht wordt en het niet noodzakelijk is.
het worden ook gewoon je kindjes op 1 of andere manier.
het kleertjes maken, wassen, ik kleed ze regelmatig om, of zet alles weer anders neer.
ik trek de antieke character popjes ook regelmatig antieke of hele oude baby kleertjes aan.
soms ben ik uren druk met het restaureren van een popje of kledingstuk, of het maken van een mooi pruikje.
mn vrienden vinden het allemaal maar vreemd en eng, al die poppen.
maar mn stiefmoeder (klinkt zo onaardig) maar ze is echt een schat.
de vrouw van mn vader, die had altijd een kinderwens.
helaas was mn vader al oud en geholpen en 3 dochters verder, dus die vond het echt genoeg.
wij waren niet bepaald kleine meisjes meer dus voor haar niets om te tutten.
ook zij heeft prachtige levensechte poppen, zo mooi.
maar meer van 1 jaar tot 2 jaar oud, niet de baby's.
ook heel zwaar en met haar kan ik nu heerlijk alle marktjes en poppenbeurzenaflopen.
nooit verwacht dat we op dit gebied ooit nog zo'n klik zouden hebben.
het is ook erg leuk om te zien wat andere liefhebbers mooi vinden en waar zij weer goed op letten.
als ik er bij iemand door de ramen 1 zie zitten heb ik altijd de neiging om naar binnen te gluren of aan te bellen en te vragen of ik gewoon eens mag kijken.
maar ik doe het meestal niet omdat ik bang ben dat mensen me heel raar zouden vinden.
zo had de 1 van de buren van mn vader een antieke pop voor het raam zitten, met de rug naar het raam.
en elke keer als ik naar hem toe ging zat ik te kijken en gluren of ik niet op de 1 of andere mnier haar gezichtje zou kunnen zien.
ik was er logeren met oud en nieuw met ons hele gezin en heb bij het vuurwerk ze aangesproken met de beste wensen.
toen ik naar binnen keek zat ze ineens niet voor het raam maar op de bank in de woonkamer, een prachtige armand Marseille.
dus ik blij, gewoon omdat je je blijft afvragen wat voor popje zij nu zouden hebben.
elke pop is zo anders en heeft zn eigen verhaal.
ik weet niet eens of het echt mogelijk is om je eigen kindje na te laten maken.
maar ik moet ook met een glimlach zeggen dat ik wel eens een hele enge voor bij zie komen bij de reborns hihi.
ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is om een goede te kopen en dat je ze graag wil voelen en kunnen zien.
zo heeft ook bij antieke poppen elke maker en soort toch zijn eigen kenmerken.
jammer dat somigge verkopers de moeite niet nemen voor verpakking of een mailtje terug.
het is een kleine moeite, als verkoper is het toch ook fijn dat je een berichtje krijgt van iemand dat het is aangekomen en de persoon er blij mee is.
want ik ben helemaal blij als Yvonne (1 van mn poppenklant maar meer vriendin onder tussen) bij mij een popje koopt, ik weet dat zij ze echt waardeert en ze echt een mooi plekje geeft.
helaas zit er bij verschillende verkopers heel wat verschil tussen de manier van zaken doen.
dan is het afscheid voor mij ook weer makkelijker.
en als ik zelf koop koop ik ook het liefste bij een bekende.
maar soms zie je een pop, en dan moet je de gok wel nemen.
dan ben je op slag verkocht.
de kosten zijn vaak ook niet laag dus dan wil je toch graag een goede keus maken.
en dan mag je ook best wat verwachten van een verpakking, vooral als de persoon de pop zelf gemaakt heeft zoals bij de reborns.
je zou toch verwachten dat je zoiets met liefde doet.
ik spaar zelf de porseleinen popjes, maar vind andere popjes oms ook echt prachtig.
zoals de kleine celluloid schildpadjes en zo, laats had ik er 2 zo ontzettend leuk!
maarja om een niet te drukke boel te creeeen houden we het maar bij porselein.
en als ik andere popjes heb zet ik ze voor de sier neer totdat ze verkocht of opgeknapt zijn,
dan kan ik toch even van al die leuke snoetjes genieten.
maar ik moet bekennen dat het er bij mij zoooo heeeeel af en toe ook wel eens bij in schiet.
maar meestal 9 van de 10 keer lukt het wel.
ik denk altijd maar, ze gaan nog wel op hun snufferdje.
ik hoop dat de nieuwe schat toch door haar mooie snoetje je de verkoopster een beetje laat vergeten.
en inderdaad presies wat jolie zegt, beter verslaafd aan de poppen dan aan de drank of drugs.
iedereen zn ding.
zo nu is het weer bedtijd, dus we duiken ons nestje zo maar eens in.
een hele fijne avond en tot horens,
groetjes mieke
ook ik vind dit een erg fijn forum, je word s niet raar aangekeken met je knuffel/poppen hobby.