Search options (Page 41 of 41)

Hè hè Jolie, eindelijk staan de foto's er allemaal op! Grappig die berichtjes van jou er tussendoor en ik maar gewoon door gaan met opladen!
Nu die krullen nog voor de keuvel. Ik heb een hele handige zwager, zal hem eens lief aankijken!
Je laatste berichtje kwam voor de laatste foto's van mij er opstonden. Nu kan je zien hoe de keuvel past!
Hartelijke groeten, Durvina

Van het ene onderwerp ga ik weer naar het andere onderwerp. Of van de ene topic na de anderen topic. Zo zie je, nooit te oud om nog wat Engels te leren!
Jouw gehaakte mutsje zal nu wel af zijn Jolie. Of je haakt het van hele dunne wol voor een grote pop!
Ik ga nog even verder over m'n poppen verzameling. Op 9 februari 2012 werd Madelief bezorgd, een meisjespop van zo'n 41 centimeter lang. Net als Durvina een Pedigree. Een mooie pop met flirt-oogjes. Ik ging meteen een hemdje (borstrokje of wolletje noemden we dat vroeger), broekje en jurk voor haar breien. Kousjes maakte ik van het boord van een oude sok. Ze moesten dun zijn anders pasten haar schoentjes niet. Toen ze kwam had ze een zomerblousje en -rokje aan, dus zit ze al aardig in de kleren.

Op 27 maart 2012 kwam er een schildpad popje zonder armen. Ik kreeg haar dan ook voor een klein prijsje van Joke! Ze heeft nu een paar kunst-armen. Ik noemde haar Nicoline en maakte een soort dirndljurk voor haar. Eigenlijk wil ik nog een hoed met pompoentjes voor haar maken, dan krijgt haar kleine hoofdje misschien wat meer volume. Joke gaf me een link naar de site van Jolie. Nou Joke, ik ben er zoet mee hoor. Nog bedankt voor de tip!

Op het opgeklapte logeerbed zitten Hanneke en Laura ook nog. Dat zijn geen jaren-50 poppen. Ik maakte Hanneke in 1990 en Laura in 1978. Over Hanneke's kleren, die wel in de jaren-50 gemaakt zijn, hoop ik later te vertellen. Dat hoort bij het onderwerp: "Poppenkleren"!

Nu is het Roddy looppopje Hettie aan de beurt! Zij staat naast Sepke, ook een Roddy popje.

Hettie werd 14 april 2012 bezorgd. Precies honderd jaar na het vergaan van de Titanic. Ik had me nogal verdiept in die geschiedenis en dacht het popje Titia te noemen. M'n man had het over de kleine Hettie. Ja, ook leuk dat hij mee denkt. Hettie...Titia...Hettie...Titia...Hettitia... Hettitia! Een nieuwe naam verzonnen dacht ik. Even ingetypt bij Google en het bleek een al bestaande naam te zijn! Nu heet het popje officieel Hettitia, maar haar roepnaam is Hettie!
Hettie komt bij Maranty vandaan. Ergens las ik dat Maranty al haar poppen goed schoon maakt en dat klopt! Er viel niets lekker schoon te poetsen aan Hettie. Het witte vochtige doekje dat ik gebruikte bleef hagel wit! Ook haar mohair pruikje zat keurig!

Dit was het verhaal van Madelief, Nicoline en Hettitia!

Heel veel poppen groetjes, Durvina.

Gefeliciteerd Jolie! Het was een hele klus, maar het is een prachtige pop geworden, ze ziet er schattig uit!

Hartelijke groetjes, Durvina

Dag allemaal. Er staan al veel foto's van m'n poppen op dit forum en ik heb me niet eens voorgesteld! Dat die mogelijkheid er is zag ik later pas. Mijn naam is.......Ja daar begint de moeilijkheid al. Ik had voor een gebruikersnaam gekozen. Forum-terughoudendheid schijnt dat te heten.

Mijn gebruikersnaam is Durvina. Dat is dus niet m'n echte naam, maar ik begin er al aardig aan te wennen!
Ik ben geboren in 1940 op een warme zomernacht rond 12 uur, op een boerderij tussen de Flakkeese korenvelden. Mijn grote halfbroers en zussen zaten toen buiten naar de vliegtuigen te kijken. M'n zusjes van 1, 2 en 3 jaar zullen wel lekker geslapen hebben. En dat is allemaal niet verzonnen.

Als kind was ik altijd al met poppen bezig. Ik wilde ze in bad doen en verzorgen als een echte baby. Een echte baby was natuurlijk nog veel mooier. M'n jongste broertje werd geboren toen ik 7 was. Ik was altijd met hem aan het tuttelen.
Toen ik 13 werd vond ik me echt te groot voor poppen, maar heb voor m'n Janneke nog wel klederdracht kleertjes gemaakt.
Later toen we zelf dochters kregen vond ik het leuk om hun poppen aan te kleden. Ook de beren van de zoons!
Op m'n 50e werd ik oma van onze eerste kleindochter. O heerlijk, weer een baby en weer poppen aankleden!

Intussen had ik ook zelf poppen gemaakt.

Onze jongste kleindochter is nu al 13, toen ze een jaar of 10 was dacht ik: dat poppentijdperk is wel voorbij! Ik ging meer schilderen of borduren.

December 2010 zag ik zomaar het kleine Tudor Rose popje uit m'n kindertijd op Marktplaats! Het hele poppengevoel kwam weer terug!
En nu dit poppenforum van Jolie! Heel herkenbaar al die verhalen! Gaan jullie ook foto's plaatsen? Anders durf ik niet meer hoor!

Groetjes van "Durvina het Polderkind".

Mijn eerste pop, wat was ik blij met haar!

Er waren bij ons thuis wel al poppen voor ik geboren werd. Ik had drie zusjes boven me.
Het eerste popje waarvan ik me herinner dat ik het kreeg, was een Tudor Rose. Zeven jaar zal ik toen geweest zijn.
Ik was ziek, had keelontsteking en voelde me echt heel naar. M'n ouders moesten die dag naar Den Haag en ik mocht in de slaapkamer beneden op hun bed liggen. Natuurlijk was er goede oppas, maar ze vonden het toch vervelend dat ze weg moesten terwijl ik zo ziek was. Ze wilden iets voor me meebrengen en vroegen wat ik graag wilde hebben. Dat wist ik wel! In de speelgoedwinkel op de Voorstraat in ons dorp (op Flakkee) had ik zo'n lief popje gezien. Het kon staan en had slaapoogjes. Op weg naar en van school moest ik er iedere keer naar kijken. Zouden ze in Den Haag ook zulke popjes verkopen?

Toen m'n ouders 's avonds, het was al donker, terug kwamen en ik nog koortsig op hun bed lag, kreeg ik het cadeautje. Dat moment is me altijd bij gebleven. Ik was zo ontzettend blij met dat kleine ukkie! Niet begrijpend dat ze in die grote stad precies dat popje gevonden hadden wat ik bedoelde!

Later kreeg ik nog twee keer een pop en daar was ik ook blij mee. Maar die blijdschap om dat Tudor Roosje kan ik me nog zo goed herinneren!
Achteraf denk ik dat ze het popje al kochten op ons eiland, voor ze naar de 'overkant' gingen. In die speelgoedwinkel werd ik trouwens een vaste klant. Zaterdags kregen we een dubbeltje waar we wat voor mochten kopen. M'n zusjes kochten er een lollie of zuurstok voor, maar ik ging er een heel klein celluloid popje voor kopen. Voor de bedjes van die popjes gebruikte ik lucifersdoosjes!

Mijn eerst Tudor Rose popje heb ik niet meer, de haakjes waren van de armpjes en beentjes afgebroken. Ik moest het vaak repareren. Misschien liggen de resten nog ergens achter de schuine kant op zolder bij een van onze dochters. Ze herinneren zich het popje nog goed. Toen ik in december 2010 een Tudor Rose popje op Marktplaats zag kocht ik dat meteen. In september 2011 nog twee!

Nu dan de geschiedenis van m'n laatste Rosebudtje.

Hoewel, m'n laatste? Het kopje kreeg ik al in 1997 van een vriendin, m'n vroegere buurvrouw Wil. 
Ik had al eens een tijdje poppen gemaakt met een kop van zeemleer of van boetseerklei met een piepschuim bol er in. (Zoals in het boekje "Poppenkraam" van Kittie Markus.)
Wil wilde ook poppen met zeemleren kopjes maken en kwam een dag naar me toe om het te leren.
Ze bracht een oud rosebud poppenkopje mee. "Dat kan jij misschien nog wel gebruiken om een pop te maken", zei ze. Ik was blij met het kopje omdat ik vroeger net zo'n popje had.
Om het met die haak er aan op een lappen lijfje te zetten was nog niet zo eenvoudig. Het kopje bleef jaren in een doos met poppenmaakspullen liggen.

In januari dit jaar had ik zin om er nu echt eens een pop van te maken. Pop Margje had net zo'n kopje, bij haar kon ik de maat van het lijfje en de ledematen opmeten. Ik verzon een manier om de haak van het hoofdje stevig vast te zetten aan een stoffen lijfje. Daarvoor gebruikte ik elektradraad. Deed dat om de haak van het hoofdje en maakte er een stang met onderaan een lus van. Onderaan de binnenkant van het lijfje kon ik die lus dan vast maken en daarna het lijfje stevig opvullen. Ingewikkeld verhaal, maar ik heb er een foto van.  Klei had ik nog voor handjes en voetjes, een huidkleurig lapje en vulling ook. Het maken van de pop kon beginnen...

Maar wat kwam ik daar tegen op Marktplaats? Een rosebudlijfje met een heel ander kopje er op! Een lief fris, maar veel te groot kopje. Het stond er ook bij dat het kopje 'S 32' gemerkt was en het lijfje 'Rosebud made in England 667906. Dat nummer stond ook op Margje haar rug, de goede maat dus voor m'n kopje! Toen dat vreemde popje nog op Marktplaats stond heb er er een foto van gemaakt.

Het lijfje kocht ik voor een redelijk prijsje en de verkoopster kon het leuke kopje nog weer te koop zetten. Zo kreeg Margje dus op 25 januari 2012 een tweelingzusje! Dat zusje noemde ik Wilske Yvonne. Wilske naar de vriendin waar ik het kopje van kreeg en Yvonne naar de verkoopster! De verkoopster mailde ik wat foto's. Ze vond het prachtig om te zien hoe een rosebudpop er uit hoort te zien.  En dat ze vernoemd was daar werd ze helemaal koud en warm van schreef ze!

Wilske zit nu nog in haar hemdje en broekje. Ik breide van restjes grijze en donkerrode wol een jurkje voor haar. Maar dat grijs was toch te flets bij haar bleke toetje. Sepke, het roddy popje, heeft het jurkje nu aan, die heeft meer kleur.

Wil hoopt binnenkort weer eens een dagje te komen. Hoe zal ze reageren als ze haar oude popje weer ziet met lijf en ledematen? Als ze het weer graag terug wil, mag ze het hebben. Dan kan ze er zelf kleertjes voor breien, met wol van haar schaapjes.
Dat was dus het verhaal van het ontstaan van Wilske!

Na Wilske kwamen er nog drie poppen: 9 februari een Pedigree, 27 maart een Schildpad en 14 april een Roddy. Die hoop ik een andere keer te laten zien. Voor mei is er nog geen besteld hoor! Voorlopig kan ik nog vooruit met kleertjes maken! Ja Jolie, die kleertjes verzin ik zelf. Als ik ze naai knip ik het eerst uit een oud laken of sloop, als dat past knip ik het uit de goede stof. Met breien maak ik eerst een proef-lapje om te kijken hoeveel steken ik op moet zetten voor een bepaald aantal centimeters. Ik probeer de kleertjes in de jaren-50-stijl te maken. 

Veel poppengroetjes van Durvina.

Dat zou fijn zijn Jolie! Ik heb leuke foto's van m'n poppen. Bedankt!

Die boekenplank die aan de muur van m'n computer- of hobby kamertje hangt, was dus gevuld met leuke jaren-50 popjes.
Vol is vol, maar ik bleef naar oude poppen kijken op Marktplaats. Zie ik daar november 2011 een Rosebud baby van 42 cm. Zo'n grote paste niet op m'n plankje, maar wel in de oude rieten poppenwagen die ik had!
Bieden vanaf € 5,00 stond er bij. Natuurlijk komen daar de verzendkosten overheen. Maar dan nog...
Ik bood 5 euro en vertelde dat ik al een leuke wagen voor hem had. (De pop was toen nog een jongen met een blauw gebreid broekje en vestje aan.)

Wat ik eigenlijk niet verwachte: ik kreeg de pop voor 5 euro! De verkoper, een man, vond het fijn dat de pop een goed tehuis kreeg en dat hij er mij blij mee maakte! Hij had alleen deze pop te koop, verder nog wat andere oude spulletjes. Misschien is de pop van z'n moeder geweest?

Het broekje dat de pop aan had zat zo vol met motgaten dat het niet te repareren was. Die paar gaatjes in het vestje kon ik wel dicht mazen. Daarna de halskant van het vestje omgehaakt en daar een koordje door geregen.
Zelf had ik nog een truitje en rokje wat m'n zus in ± 1950 voor mijn pop breide. M'n nieuwe Rosebud paste het precies en werd dus een meisje.

Emma, noemde ik haar omdat dat 'de grootste' betekent. Nona, werd haar tweede naam. Nona betekent 'de negende' en er zit ook iets in van november. Emma was het negende hard plastic popje dat ik kocht. Toen ik haar omhoog hielt zei ze: "Mèmm". Lief hè?

Ik ging meteen een luierbroekje, hemdje en sokjes voor haar breien. Handig als je nog een melkbus met resten wol hebt!

Volgende keer een wonderlijk verhaal over nog een Rosebud popje!

Groetjes van Durvina.